Gëschter hunn eng Mail vun enger bekannter Perséinlechkeet aus dem ëffentleche Liewen kritt, déi ech hei an liicht verkierzter an anonymiséierter Form wëll publizéieren. Fir déi frëndlech Erlaabnis dozou soen ech där Perséinlechkeet vun hei aus ën häerzleche Merci. Ech sinn mam Inhalt vun där Mail ganz d’accord, an hunn mech éierlech gefreet, datt et nach aner Leit ginn, déi ähnlech denken wéi ech selwer.
„Dat stellt och d‘Fro wéi een Lëtzebuerg? Do gëtt dann emmer vun groussen an abstrakten Prinzipien geschwat, mee ech mengen déi Debatte vun gëschter an der Chamber weist, dass miir nees bei ganz elementaren Saachen unfaenken mussen.
1) Ech wënschen mir een Lëtzebuerg wou all Lëtzebuerger mat deenen noutwennegen Diplomen dei selwecht Chance hunn fiir an den gehuewenen Staatsdengscht eranzekommen.
2) Ech wënschen mir een Lëtzebuerg wou déi grouss Affairen net emmer ennert den Teppech gekiert ginn,(…).
3) Ech wenschen miir een Letzebuerg wou d‘Justice ouni Anmeschungen fräi enquêteiren kann an och déi „Deck“ endlech vun der Justiz bestroft ginn.
4) Ech wenschen mir een Lëtzebuerg wou letzebuergesch nees, wéi an der Chamber, déi Haaptemgangsprooch ass.
5) Ech wenschen miir een Letzebuerg wou d‘Leeschtung nees den Haaptkritere fiir d‘Weiderkommen an der Gesellschaft ass.
6) Ech wenschen mir een Letzebuerg wou Wunnpreiser abordabel sinn.
7) Ech wenschen miir een Lëtzebuerg wou den Staat keng Scholden um Reck vun onsen Kanner mecht.
8) Ech wenschen miir een Letzebuerg wou d‘Pensiounen an d‘Krankenversuergung secher sinn.
9) Ech wenschen miir een Letzebuerg wou d’Schoulen nees op d‘Liewen viirbereeden an Wessen vermettelen.
10) Ech wenschen miir een Letzebuerg wat mat der Zeit geet, ouni dat ons Grousselteren an Urgrousselteren aus der Zeit vum 2ten Weltkrich sech net méi an deem Letzebuerg zreckerkennen géifen.
Ech wenschen mir een Letzebuerg wou mir bleiwen wat mir sinn!
Hei dat wat ech mir net wenschen:
1) Ech wenschen mir keen franseischsproochegt Letzebuerg.
2) Ech wenschen mir keen Letzebuerg wou d‘Letzebuerger an der Minoriteit sinn.
3 ) Ech wenschen mir keen Letzebuerg vun der Vetternwirtschaft.
4) Ech wenschen mir keen Letzebuerg wou den Staat alles bevormundet.
5) Ech wenschen mir keen Letzebuerg wou verschidden Leit an Parteien mengen den Staat geif hinnen alleng geheiren.
6) Ech wenschen mir keen Letzebuerg wou eng Minoriteit der Majoriteit hiren Liewenstil an hir moralesch Usancen opzwengt.
7) Ech wenschen mir keen Letzebuerg wat vun RTL oder Wort systematesch politesch desinforméiert an manipuleiert gett, an wou trivial Kachsendungen um deitschen Fernseher mei wichteg sinn wei politesch Substanz an Fachwessen.
8) Ech wenschen mir keen Letzebuerg wou Auslaenner mir neischt dir neischt fiir d‘Chamber wielen kennen.
9) Ech wenschen mir keen Letzebuerg vun der “ political correctness“, een Letzebuerg wou d‘Wouerecht net dierf gesot hunn.
10) Ech wenschen miir keen Letzebuerg wou am Zuch Schaffner an aner Passageier bal doud geschloen ginn.
11) Ech wenschen miir keen QuotenLetzebuerg.
(…) ech mengen, dass vill Leit et sat hunn. Och vun den Floskelen am Politikjargon an ech mengen och dass vill Leit gesinn dass et esou net weider geet mat den Parteien vum Establishment, deí den Staat ennert sech wei hiir chasse gardée opgedeelt hunn.
Déi Beispiller aus der Ried vum Staatsminister iwwert den Bouw vum Staatsekretaer Schaack oder d‘Beispill vum Mandé soen alles. An ett ginn aner Beispiller.
Den Staat ass zum self-service degenereirt ennert den jeweiligen CSV, DP an LSAP Regiirungen. Den Staat ass soss neischt wéi den Cactus oder den Match vun CSV, DP an LSAP wann ett em d‘Fonction publique (…) geet. Verschidden Ministaeren sinn chasses gardées vun deenen jeweilegen Parteien. Dess Politik ennerleeft voll den Prinzip vun der Impartialiteit vun der Fonction publique.
Ech hunn net vill iwwreg fiir dat Letzebuerg wat vun deem Establishment (…) gefouert gett. Ett ass net dat Letzebuerg vun der Résistance an vun den recrutés de force déi fiir d‘Fräiheet vun desem Land angestanen sinn.
An deem Senn ass CSV d’Opfer vun hiirem eegenem Succès ginn. An der UdSSR wiiren dei selwecht Karrieristen an der KPDSU. Hiir Iwwerzeegungem sinn total austauschbar, alles wat sie interesseiert ass hiir Karriere. Den Staat Letzebuerg an ons Land stinn bei hinnen net un eischter Stell.
An duerfiir wenschen ech miir och fiir Letzebuerg Politiker dei manner un hir Karriere denken wéi un onst Land. An sollt dat net eng Selbstverstaendlechkeet sinn? An duerfiir mengen ech dass een mol nees bei ganz normalen Saachen unfaenken muss fir Demokratie ze maachen.
Weivill Walprogrammer ginn elo nees geschriwwen well sech Parteistrategen, iwwert Meenungsemfroen, Succès beim Vollek domadder verspriechen?
Dat ass den Doud vun enger wahrhafteger Demokratie.
Demokratie gett esou opportunistesch an dat ass à terme hiiren Ennergang. Eng opportunistesch Demokratie ass den Resultat vun zevill Karrieristen an den Parteien.
Den Walprogramm sollt Meenung vun den Memberen vun enger Partei kloer widerspiegeln. Dat ass net méi den Fall. Duerfiir sinn d‘Programmer vun CSV, DP oder LSAP, an och schonns déi vun denen Grengen als Juniorpartner vum Establishment plus minus beliebeg austauschbar. Ett geet em Nuancen.
Kontrovers diskuteiert gett iwwert Nuancen, an deementspriechend farblos an diffus ass d‘Diskussioun. Dat ass och d‘Schold vun deenen Meenungsemfroen.
(…)“