Déi konservativ Säit

Wann et ëm Staatsterrorismus geet, da fënnt een déi beschte Spezialisten ouni Zweifel bei de Kommunisten. Emmerhinn hunn si joerzéngtelaang net nëmmen déi net-kommunistesch Staten terroriséiert, mee si hunn sech och nach géigesäiteg terroriséiert an am allerléifsten an allerbeschten hunn si hir eege Populatiounen terroriséiert. Houfreg Ierwen vun där nobler Traditioun sinn hei am Land d’KPL an déi Lénk (och nach genannt d’Speckpartei an d’Schwéngefleeschpartei – well Kommunisten a Lénk sinn jo bekanntlech dat nämlecht).

De Kamerod Serge Urbany, kommunisteschen Deputéierten an der Chamber (Tarnnumm zu Lëtzebuerg „déi Lénk“), huet op RTL festgehal dat d’Attentater an den 80er Joeren entweder vum Militär, vun der Gendarmerie, vum Geheimdéngscht oder aneren bewaffneten Kräften gemaach goufen. Do denkt een dach direkt un d’Police, un d’Douane, un d’Fierschter oder och nach un dem Kamerod Urbany seng Lieblingsdéngschtleeschtungsorganisatioun, de CIA. Senger Meenung no woren déi Attentater Staatsterrorismus („jiddefalls“ an engem Kontext ze gesinn vun  „Terrorismus den ausgeübt ginn ass vu Staatskräften„).

Ech denken, de Kamerod Urbany schwätzt genee sou als hätt hien un enger Rei Desinformatiounsseminären vun der SED (Tarnnumm an Däitschland „die Linke“) deelgeholl. Dee richtege Bommeleeër wor natierlech de KGB. Tëschent zwou Friddensmanifestatiounen haten hir Agenten mat hiren lëtzebuergeschen Informanten a Genossen ëmmer nach Zäit a Loscht fir de kapitalisteschen Westen e bësschen ze destabiliséieren.

De Beweis? Ma d’Bommeleeër hunn jo bekanntlech mat „c23Y78“ ënnerschriwwen. Am kyrilleschen Alphabet ass den „c“ eisen „S“ an den „Y“ ass eisen „U“ also zësummen „SU“ fir „Sowjetunioun“. Den 23. November 1923 gouf an Däitschland déi kommunistesch Partei verbueden. Dofir huet sech misse gerächt ginn!  An am Joer 1978 huet de  Generalsekretär vun der KPdSU an Däitschland mam Helmut Schmidt eng „Gemeinsame Deklaration zur Friedenssicherung, Entspannung und Abrüstung sowie Rüstungsbegrenzungen“ ugeholl. An engem bis elo geheimen Zousatzprotokoll  gouf festgehaal dat fir t’éicht déi lëtzebuergesch Sprengstoffreserven wéi z.B. de Luxite sollten duerch de KGB zerstéiert ginn. Sou konnt een gläichzäiteg als Revanche fir 1923 e kapitalistescht NATO-Land destabiliséieren an dat och nach am Accord mat Däitschland dat iwwer den BND an den Här „Cello“ aktiv gehollef huet! Et voilà! Quod erat demonstrandum! Et ass lo just nach eng Fro vun der Zäit bis d’Bedeelegung vum KGB bewisen gëtt.

Wéi aner Leit mol heiansdo en Horrorfilm kucken sou beschäftegen ech mech mat denen Lénken.  Fir mech mol nes sou richteg kënnen ze grujelen, hat ech gehofft ech geng op der Spaweckssäit vun denen Lénken endlech déi zwou Resolutiounen vun hirem Kongress vum 21. Abrëll fannen. Leider hunn ech awer bis elo domat keen Erfolleg gehat. Vläicht ginn déi Resolutiounen  nach vun der kommunistescher International iwwerpréift (dat Wuert „ofgeseent“ wëll ech an dësem Emfeld aus reliéiser Pietéit net gebrauchen), vläicht ginn se nach e puer mol ëmgeschriwwen, well hir Memberen sech lo wuel kaum nach un dat erënneren wat hinnen um Kongress virgeluegt gouf… wéi och ëmmer, ech waarde gespaant op déi färdeg iwwerschafften Texter. Selbstverständlech hällt „Déi konservativ Säit“ hier Lieser iwwer déi kommunistesch  Gedankewelt um Laafenden.

„Kommunistesch“ an „Lénk“ ass iwwregens absolut dat nämlecht. An enger vun de Rieden um Kongress déi sech besonnesch mat denen internationalen Verwucherungen vun dem Veräin befaast huet,  ass sech ëmmer nes op d’Kommunisten bezu ginn: op déi zypriotesch Kommunisten, op d’PCF an op déi léif Kommunisten ganz allgeméng. (op dësem Blog ass dozou en Artikel „Déi Lénk an hir Frënn“). Am Januar reesen déi Lénk iwwregens ëmmer op Berlin fir dem Rosa Luxemburg an dem Karl Liebknecht ze gedenken. Hätt de Stalin dat nach kënnen erliewen, him wären d’Tréinen komm!

Dat déi Lénk hei am Land net mat de Kommunisten kënnen an net einfach mat hinnen fusionnéieren, wäert réng perséinlech Grënn hunn, ideologesch ass et Speck a Schwéngefleesch an international gesinn gëtt et jo déi allerschéinsten Harmonie tëschent hinnen.  Wat déi Lénk dann och vun der Demokratie an vun der Biergerbedeelegung wierklech halen, dat hunn si nes viru kuerzem am Stater Gemengerot gewisen, wou si géint den ADR-Viirschlag fir en Tram-Referendum  gestëmmt hunn. Et ass eben wéi fréier: déi Lénk brauchen d’Vollék fir näicht ze froen. Endlech mol eng Partei mat Traditioun! An schéin Maueren kënnen si bestëmmt och bauen.

D’Madame Viviane Reding, eng Damm déi net wéinst hirer iwwerdriwwener Bescheidenhet bekannt ass, ass lo mat 277 zu 53 Stëmmen vum ungaresche Parlament veruerteelt ginn well si Positiounen vertrueden huet, déi net am Aklang mam europäesche Recht stinn.

Am Detail geet et virun allem ëm eng Affär rondrëm e Verkéiersakzident un dem en iresche Staatsbierger bedeelegt war.

http://www.welt.de/politik/ausland/article115735021/Ungarn-fuerchten-Privatkrieg-mit-EU-Kommissarin.html

Wichteg ass awer virun allem, dat en nationalt Parlament endlech mol de Courage fonnt huet, fir een vun denen Bréisseler Kommissaren ze veruerteelen. Lëtzebuerg hätt scho méi dacks sollen dat selwecht maachen!

U sech misst all national Parlament dat Recht hunn, duerch sou eng Ofstëmmung en europäesche Kommissar direkt ofzesetzen. Et muss Schluss sinn mat dem föderalen Europa an mat enger Kommissisoun déi sech fir méi hällt wéi eng national Regirung. D’Madame Reding soll lo zrécktrieden, well si d’Vertrauen vun engem Memberstat verluer huet. Hiert Optrieden schued och Lëtzebuerg an an dësem Fall konkret de Bezéiungen tëschent eisem Land an Ungarn. D’Ungarn wësse jo net, dat d’Madame Reding op Bréissel geschéckt ginn ass, well d’CSV gemengt huet, dat si hir onheemlech grouss Talenter am wäiden, wäiden Ausland kéint vill  besser developpéieren wéi am noen heiheem.

D’Madame Reding ass e wonnerbart Beispill fir eng Quotefra. Am tageblatt huet si nach viru kuerzem zouginn „Ja, ich bin eine Quotenfrau“.  An domat si mir lo all confrontéiert.